De wortels van de Sjef van Swaaij Bluesband liggen in de stad Groningen. Hier ontmoetten Van Swaaij en Van de Peppel elkaar begin jaren negentig, waar zij toen beiden woonden. Hun favoriete kroeg in Groningen was De Vestibule, dat toen nog een echt bluescafe was. Van Swaaij
en Van de Peppel spelen samen de blues sinds 1998. De blues hadden
ze al veel langer. In 1998 formeerden zij de band. Tegenwoordig – al
weer jaren, bezettingwisselingen en vele optredens later – opereert
de band vanuit Gelderland (met het hele land als actieradius).
Het repertoire bestaat niet alleen uit snelle en minder snelle shuffles, maar ook uit allerlei andere bluesstijlen met daarnaast nog wat boogie en rock and roll.
Van Swaaij zingt en schrijft zijn teksten (gewoon) in het Nederlands: “Ik zing de blues in mijn eigen taal en recht uit mijn hart. Zou ik in het Engels zingen, dan zou dat voor mij
nep zijn. Voordeel is ook dat iedereen het verstaat.“ De meeste teksten van Van Swaaij gaan – zo gaat dat immers in de blues – over de zanger zélf. Veel nummers beginnen dan ook met “Ik”, zoals: “Ik houd nog steeds van haar, maar zij niet meer van mij. Zij doet het met een ander, ach deed ze
't (nog) maar met mij.” Uiteindelijk echter is de Van Swaaij-blues wel blues met een knipoog. Van Swaaij: “Gewoon de blues van alle dag. De ellende van de slaven op katoenplantages is natuurlijk wel even van een heel andere orde.”